страдать οτ

ἀλγήσας ὀδύνῃσι Hom. — терзаемый страданиями;

ἀ. διά τι Her. — быть больным вследствие чего-л.;

σιωπῇ ἀ. περί τινος Eur. — молча страдать от чего-л.;

ὠδίνουσαι γυναῖκες Plut. — роженицы

(τινά Eur.)

ὠ. ὀδύνῃσιν Hom. — испытывать страшные боли;

(ὠδίνουσι μέλισσαι Anth.)

(συμφορᾶς βάρος Soph.)

(τινά Soph.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(ἄλγεα Hom.)

κακῶς π. Aesch., Thuc. — страдать;

(παθεῖν ἢ ἀποτίνειν Plat.)

(τι Eur.; ὑπὸ χειμῶνος Thuc.; τῷ σώματι τ. Lys.)

(τινα Isocr.)

(τῷ μήκει τοῦ πολέμου Dem.; τεταλαιπωρημένοι ὑπὸ τῆς νόσου Thuc.)

(τινά Hom., Aesch., Eur.)

τ. ὁμοῦ καμάτῳ τε καὴ ἱδρῷ Hom. — страдать и обливаться потом от усталости;

(τείρουσι υἷες Ἀχαιῶν Hom.)

(τινά Hom., Plat.)

γυῖα βαρύνεται Hom. — у него слабеют члены;

(δίψος βαρύνει τινά Anth.)

(θυμόν Pind.)

(διά τι Thuc. и τινι Plut.)

(σώματι Isocr.)

(πολλάκις Lys.; περί τι Arst.)

(στρατιῶται κακοπαθοῦντες Plut.)

(ἔκαμόν μοι ὄσσε Hom.; κ. ταῖς ψυχαῖς NT.)

(θυμῷ Pind.)

(σῶσαι τὸν κάμνοντα NT.)

(πάνθ΄ ὅπλα, σκῆπτρον, πέπλους παμποικίλους Hom.)

(τινα βίῃφι Hom.)

ν. ὀφθαλμούς Plat. — страдать болезнью глаз;

ἐξ ἀλαστόρων ν. Soph. — быть преследуемым мстительными божествами;

(οἰκείοις κακοῖς Soph.; ἀπαιδίᾳ Eur.)

(τόδ΄ ἄλγος Soph.)

(Hom. только med., позже преимущ. act.)

(π. τινι, περί τι и κατά τι Hom. etc.)

(τὰ ἃ ἔργα Hom.)

(πονέεσθαι, sc. τρίποδας Hom.)

(πονέεσθαι ὅπλα ἕκαστα κατὰ νῆα Hom.)

(τὰ χρήματα, ἃ ἡμεῖς ἐπονήσαμεν Xen.)

οἵ μιν ἴδοντο πονεύμενον Hom. — те, которые видели его сражающимся

(δίψει Aesch.)

(οἱ πολέμιοι πονοῦντες Xen.)

(π. τοὺς ὀφθαλμούς Arst.)

(πονουμένη μάλιστα τῷ πολέμῳ, sc. ἥ πόλις Thuc.)

τὸν ὑπερεσθίοντα ὑ. ἀπεδοκίμαζε Xen. — (Сократ) порицал того, кто сильно страдал от чрезмерной еды;

ὑ. κακά τινος Soph. — переносить чужие несчастья;

πεθαίνω 'από το κρύο — страдать от холода, замерзать;

πεθαίνω από την πείνα ( — или της πείνας) — умирать с голоду, сильно голодать;

πεθαίνω στη δουλειά — работать до изнеможения;

πεθαίνω' γιά το θέατρο — я безумно люблю театр;

§ πεθαίνω στα γέλια — хохотать до упаду;

πεθαίνω από (την) πλήξη — умирать со скуки;